سربند سرخ یا «حسین شهید» آوازشو تموم عالم شنید سربندمون، شال عزامون شد و ما رو تا اینجا کشید شال ماتمت، آبرو به من داد موج پرچمت، دل رو داده بر باد قصّه‌ی غمت، دریای نگاهم اسم اعظمت از لبم نیفتاد تویی که جلوه تا بی‌کرونه داری قدّ تموم عالم، دیوونه داری توی دلای عاشق یه خونه داری ارباب خوبم، ماه عزاتو عشقه ارباب خوبم ،سینه زناتو عشقه ارباب خوبم، کرب‌و‌بلاتو عشقه سربند سرخ یا «حسین شهید» شبیهشو کسی توو عالم ندید سربند سرخ از پرچم «یا حسین» به دست ما ها رسید نسیم به پرچم می‌خوره چشام به زمزم می‌خوره برام تموم گریه‌ها یه روز به دردم می‌خوره من با غم تو زنده می‌مونم من با دم تو زنده می‌مونم با محرّم تو زنده می‌مونم سربند سرخ یا «حسین شهید» هر روسیاهی باهاش شده روسفید هرکی تو رو دیده، شده عاشق و دل از دو عالم برید بذار بگم با زبون ساده همین «حسین حسین» هم از سرم زیاده خدا اجازشو به هرکسی نداده سربند سرخ یا «حسین شهید» بند دلای ما رو از غیر برید از اون زمانی بسته شد که علم به دست زینب رسید واویلا حرم آواره شده سربند سرخ یا «حسین شهید» دل‌ها رو تا به خیمه‌ی شاه کشید با شهدا بین عزای حسین همه با هم دم بدید عمّه‌ی سادات بی‌قراره غصّه و غم‌هاش بی‌شماره تموم غصّه‌ش غم یاره